Rusya, ordusunu Gürcistan'dan tam olarak çekmeyeceğini açıkladı. Pazartesi günü bir yandan Medvedev "Gürcü saldırganlığının cezasız kalmayacağını" açıklarken, bir yandan Rus Genelkurmayı, "barışı kollama" operasyonlarının yeni şeklini açıkladı: Güney Osetya ile Gürcistan arasında tampon bir bölge belirlediler.
Rusya'nın şu anda dayattığı yeni durum, Rus ordusunun varlığını Tiflis'in hemen dışında sürekli hale getirmek.
Rusya'nın Gori etrafına yerleşmesi demek, Tiflis ile Batı Gürcistan ve bu arada Batum ve Türkiye'ye giden karayolunun Rus denetimi altında olması demek.
Rusya, Pazartesi günü Tiflis-Poti demiryolunun Kaspi köprüsünü tahrip etti.
Böylece Azerbaycan'dan Karadeniz'e petrol akışını tamamen engelledi.
Rusya'nın Azerbaycan'a ve Türkiye'ye verdiği mesaj bununla sınırlı olmasa gerek. Rusya, uluslararası petrol ticaretine yönelik politikasını, hızla fiiliyata geçirdi. Bu noktadan kendi rızasıyla dönmesini beklemek gerçekçi değil.
Rusya'nın Gürcistan'daki varlığının Abhazya ve Güney Osetya'nın ötesinde uzun bir döneme yayılacağının diğer bir göstergesi, liman kenti Poti'de ve Abhazya ile Tiflis kontrolündeki bölge arasındaki tampon bölgenin dışında kalan Senaki'de Rus ordusunun varlığını devam ettirmesi.
Rus askeri ve Abhaz milisleri Pazartesi günü bu bölgedeki bir hidroelektrik santrali de ele geçirdiler. (Abhaz yönetimi ve Rus Genelkurmayı eylemi ayrı ayrı üstlendi. Rus Genelkurmayı, gerekçe olarak hidrolektrik santralin bölge açısından hayati önem taşıdığını açıkladı.)
Rusya'nın Gürcistan'daki politikası, stratejik noktalar üzerindeki denetim kurmakla sınırlı değil.
Rusya'nın Borcomi'deki antik ormanı yakması ve yangını söndürmek için bölgeye gelen uçakları engellemesi, Rusya'nın "cezalandırma" politikasının Gürcistan ekonomisine uzun vadeli zarar vermeyi de içerdiğini gösteriyor.
Rusya'nın Gürcistan'da henüz karşılanmayan bir amacı daha var: Batının Kafkasya'nın Rusya'nın etki alanı olduğunu ve petrol ticaretinde Rusya'nın çıkarlarının (Bakü-Ceyhan-Tiflis boru hattı tartışmalarında olduğu gibi) ihmal edilmemesi.
Petrol gelirlerinin Rusya'nın idare edilmesinde, Federasyona bağlı, özellikle Kafkasya'daki 'emirlikler'deki elitlerin beslenmesinde ne kadar önemli olduğu düşünülürse, petrol politikası daha geniş bir sorun alanı. (YB/EZÖ)